Bluetooth

.

Bluetooth is een open standaard voor draadloze verbindingen tussen apparaten op korte afstand.
Dankzij bluetooth kunnen bijvoorbeeld adresgegevens tussen mobiele telefoons worden uitgewisseld, kan snel vanaf een handheld computer worden geprint, of kan een mobiele telefoon worden uitgerust met een draadloze headset.

Toepassingen

Belangrijke toepassingen zijn het verzenden van bestanden tussen apparaten zoals computers en mobiele telefoons, het zenden van een document of afbeelding van een computer naar een printer, het zenden van toetsaanslagen van een toetsenbord naar een computer, het zenden van een afbeelding van een scanner naar een computer, het zenden van geluid naar een draadloze koptelefoon enzovoort.

Limitatie

Normaal gesproken zal het binnen een straal van 1 tot 10 meter functioneren, maar wanneer het zendvermogen wordt opgevoerd, kan de 100 meter worden gehaald.

Er zijn zeer weinig tests gedaan over de gevaren van bluetoothstraling, maar deze is zwakker en daardoor minder schadelijk dan de straling van een mobiele telefoon. Mobiele telefoons moeten een signaal uitzenden dat zo sterk is dat het een verbinding kan bewerkstelligen met een gsm-mast op kilometers afstand. Bluetoothapparaten moeten daarentegen een verbinding opstellen met apparaten over een afstand van slechts enkele meters

Hacking

Als het bluetoothapparaat niet voldoende beveiligd wordt, kan door middel van bluejacking informatie verzonden worden naar het apparaat. Het ongevraagd en dus illegaal lezen van de documenten via bluetooth wordt dan bluesnarfing genoemd. Verder kan een apparaat onbruikbaar worden gemaakt door middel van bluesmacking.

Voordelen:

1. weinig straling
2. vreet geen batterij
3. kost geen geld
4. wordt ook bij laptops en headsets gebruikt

Nadelen:

1. korte afstand
2. kan makkelijk gehakt worden

http://www.youtube.com/watch?v=8H7oa7BK2es

 

Voeding

Lineaire voeding

Bij een lineaire voeding, geschikt voor het lichtnet, vindt de benodigde spanningsaanpassing in eerste instantie plaats door een transformator. Zulke voedingen zijn, afhankelijk van de toepassing, relatief eenvoudig van uitvoering, maar zwaar door de bij de frequentie van het lichtnet (50 Hz) benodigde grote ijzerkern in de transformator. Voor gelijkspanning is vervolgens gelijkrichting nodig, wat met behulp van diodes (brugcel) wordt gedaan. Meestal volgt dan afvlakking door elco's. Vaak wordt er door een elektronische schakeling voor regeling, stabilisatie en beveiliging gezorgd. Het rendement van deze voedingen is in het algemeen lager dan bij schakelende voedingen.

Schakelende voeding

Bij een schakelende voeding (vaak met de onjuiste benaming "geschakelde voeding" aangeduid) wordt de aanwezige wisselspanning direct gelijkgericht, waarna een elektronische schakeling deze gelijkspanning door aan- en uitschakelen - vandaar de naam - omzet in wisselspanning met een veel hogere frequentie dan van het lichtnet. Die wordt door een hoogfrequent-transformator met ferrietkern en gelijkrichting en afvlakking (en stabilisatie) omgezet in de gewenste spanning(en). Het rendement is meestal hoger dan van een lineaire voeding. Schakelende voedingen zijn echter complexer dan lineaire en het is moeilijk te voorkomen dat dit type voeding elektrische storing genereert, zogenaamde E.M.I. (Electro Magnetical Interference). Ook zijn de regeleigenschappen minder goed dan die van lineaire voedingen. Een schakelende voeding kan meestal goed overweg met een ruim bereik aan ingangsspanningen en frequenties (bv. 110 - 240 V, 50 - 60 Hz) waardoor geen verschillende typen nodig zijn voor de verschillende soorten netspanning in de wereld.
Er is een aantal topologiën: Primary switchers voor wisselspanning naar gelijkspanning (AC-DC; bv. 115/230V naar 12V). Zoektermen: Fly-back converter, Forward converter. Secondary switchers voor omzetting van gelijkspanning naar gelijkspanning (DC-DC). Dit type wordt veel gebruikt om de diverse voedingsspanningen op één printplaat op te wekken. Zoektermen: Step down converter of Buck converter, Step-up converter of Boost converter.

Elektronisch voorschakelapparaat

Elektronische voorschakelapparaten zijn voedingen die dienen om gasontladingslampen, bijvoorbeeld tl-buizen te ontsteken en te voeden. Voor vermogens groter dan 25 watt worden speciale eisen gesteld aan de uit het lichtnet opgenomen stroom. Om aan de eisen te kunnen voldoen, wordt aan de ingang van het voorschakelapparaat een zogenaamde arbeidsfactor-correctieschakeling aangebracht (Power factor correctie), die ervoor zorgt dat de uit het lichtnet opgenomen stroom vrijwel sinusvormig is en in fase met de netspanning.

Operating system

Het eerste programma dat na het inschakelen van een personal computer actief wordt, was tot 2006 het Basic Input/Output System (BIOS). Vanaf 2006 is dit geleidelijk vervangen door EFI, hoewel de markt het nog niet massaal als standaard aanvaardt.
Tegenwoordig verschijnt bij het aanzetten van je computer eerst het BIOS-scherm: dit is het zwarte scherm met witte letters wat altijd voorbijflitst. Waar je een besturingssysteem op een harde schijf hebt staan welke je uit de computer kunt halen, is BIOS een chip. Je kunt BIOS dus niet van je computer verwijderen. Wel is het vaak mogelijk om een andere versie op de chip te zetten (flashen).

CPU

De snelheid van een processor hangt af van een aantal factoren.

• Ten eerste de kloksnelheid. De nieuwste processors halen kloksnelheden van 4,7 GHz (gigahertz), maar zitten gebruikelijk tussen de 2 en 3 GHz.
• Ten tweede het aantal instructies dat een processor (gemiddeld) per cyclus kan uitvoeren. Hierin zitten soms aanzienlijke verschillen tussen verschillende micro-architecturen. Een processor die op 1 GHz werkt en die gemiddeld slechts twee klokcycli per instructie nodig heeft is sneller dan een processor die op 2 GHz werkt, maar die gemiddeld vijf klokcycli per instructie nodig heeft. Dit is geen probleem voor het vergelijken van desktopcomputers (aangezien die allemaal dezelfde architectuur gebruiken), maar voor het vergelijken van andere apparaten (zoals telefoons en tablets) kan dit wel belangrijk zijn.
• Verder speelt de cache ook een belangrijke rol (de cache is een klein maar snel "tussengeheugen" tussen het Random Access Memory en de processor). Doorgaans geldt: hoe groter de cache, hoe sneller de processor.
• Tot slot is er een fenomeen, pipelining, dat de processorsnelheid in bepaalde situaties verhoogt. Vroeger werden commando's altijd ná elkaar uitgevoerd. Nu kan commando B beginnen terwijl commando A nog aan de gang is; dit noemt men pipelining.
  Sommige processors hebben meerdere pipelines die gelijktijdig aan meerdere opdrachten (kunnen) werken. Vaak zijn er ook gespecialiseerde pipelines aanwezig, zodat bijvoorbeeld "gewone" opdrachten en opdrachten met zwevendekommagetallen elk in een aparte pipeline verwerkt worden. Gespecialiseerde processors zoals GPU's kunnen tientallen pipelines hebben, soms zelfs meer dan honderd.
• Een andere factor is het aantal kernen dat een processor heeft. Programma's die hier niet op ingesteld zijn, zullen niet sneller afgehandeld worden. Echter kunnen wel twee verschillende programma's tegelijk op twee verschillende kernen gedraaid worden, wat een aanzienlijk voordeel oplevert bij het draaien van meerdere programma's tegelijk. Tegenwoordig hebben de meeste desktopprocessors meerdere kernen.

virtualisation

Vanaf 2007 zijn er meerdere virtualisatie-programma's die stabiel werken.
Virtualisatie-programma's waarbinnen een guest-besturingssysteem kan werken zijn o.a.: VMware, Microsoft Virtual Pc, Microsoft Hyper-V, Xen, Qemu, KVM (gebaseerd op Qemu), VirtualBox, Parallels, Bochs, etc.

In de informatica is virtualisatie een techniek voor het verbergen van fysieke karakteristieken van computerbronnen voor de manier waarop andere systemen, applicaties of eindgebruikers met deze bronnen communiceren.
Hieronder valt het beschikbaar maken van een enkele fysieke bron (zoals een server, een besturingssysteem, een applicatie of een gegevensdrager) als meerdere logische bronnen. Hieronder valt ook het beschikbaar maken van meerdere fysieke bronnen (zoals gegevensdragers of servers) als een enkele logische bron" ^[1]. Deze nieuwe virtuele kijk op bronnen is niet beperkt door implementatie, geografische locatie of fysieke configuratie van de onderliggende bronnen. Virtualisatie wordt heel veel gebruikt bij bronnen zoals rekenkracht, gegevensopslag en rekenmethodes.

Schijfbeheer

Om inzicht te krijgen in jouw computer kun je beginnen met het controleren van het aantal aanwezige vaste schijven en hun grootte vaststellen. Dat doe je als volgt:

1. Klik op de knop Starten en kies Computer. Een overzicht van alle schijfstations wordt getoond.
2. Kies eventueel rechts in de balk de optie Weergave wijzigen om een andere weergave te zien. In de weergaven Details en Tegels kun je direct zien onder Totale grootte hoe groot een schijf is en onder Beschikbaar hoeveel ruimte er nog vrij op de desbetreffende schijf is.

Het is mogelijk dat je meerdere schijfstations ziet, hoewel er maar één harde schijf in je computer zit. In die gevallen is de harde schijf van je Windows 7 computer opgedeeld in meerdere zogenaamde partities, die elk een schijfletter hebben gekregen. De partitie of schijf waarop het besturingssysteem staat is altijd te herkennen aan het Windows vlaggetje in het pictogram. Ook is aan de pictogrammen goed te zien om welk type schijf het gaat: een ingebouwde harde schijf, een verwisselbare harde schijf, dvd-station en een netwerklocatie hebben namelijk allemaal een ander pictogram.

Koeling

Passieve koeling

De meeste warmte producerende onderdelen maken gebruiken van passieve koelen. Zij geven hun warmte vrijwel onmiddellijk af aan de omgeving (lucht). De overdracht van warmte tussen tussen oppervlakken in afhankelijk van een aantal zaken, waaronder de oppervlakte. Hoe groter de oppervlakte hoe groter de overdracht. Daarom zal wanneer de oppervlakte van de component niet volstaat voor natuurlijk koeling, deze oppervlakte vergroot worden. 

Het vergroten van deze oppervlakte gebeurt aan de hand van een koelplaat. Het is een aluminium of koperen blok dat tegen de component wordt aangebracht. Je zal zien dat de vorm van het blok zo gekozen is dat de oppervlakte maximaal is voor een miniplaats verbruiken.